பார்வைகள்

செப்டம்பர் மாதம் இங்கு வந்தோம். டிசம்பர் 20 தேதி ஆகுது. சென்னையிலேயே ரொம்ப வெளியில் எல்லாம் போகமாட்டேன்..  இங்க சொல்லவே வேணாம். மொழி தெரியாது..  கடைக்கு எப்பவும் வூட்டுக்கார் கைய பிடிச்சிட்டு போயிட்டு, அவரோட வாயாலேயே பேசி..தேவையானதை வாங்கிட்டு வந்துடுவேன்.

இதுல வூட்டுக்கார் உதவி இல்லாமல் தத்து பித்துன்னு எதையோ பேசி சேர்ந்து, தொடர்ந்து போயிட்டும் வரது டான்ஸ் க்ளாஸ் மட்டும் தான். ஜிம்'மும் வூட்டுக்கார் தான் சேர்த்துவிட்டாரு.. ஆனா அங்கவும்.. கடகடன்னு என்னிடம் பெங்காலில் பேசுவோரிடம் திரு திரு'ன்னு முழுச்சி.. "மவளுங்களா..நானும் இப்படி தமிழ் பேசினா ஒரு மண்ணும் உங்களுக்கு புரியாது" ன்னு மனசுக்குள்ள செம கடுப்பா சொல்லிக்கிட்டு, வெளியில் சிரிச்சிக்கிட்டே "முஜே பெங்காலி மாலும் நய்,ஹிந்தி பி குச் குச் மாலும், அங்ரேஜி சல்தா.. .மே யூ ப்ளீஸ் டாக் இன் இங்லீஷ்  " னு சொல்லின்னா போதும்.. அப்படியே தெறிச்சி ஓடிடுவாளுங்க !! ம்ம்ம்ம் அது! அந்த பயம் இருக்கனும் !!! யார்கிட்ட' ன்னு எஸ் ஆகி ....என் வேலைய நான் பாத்துட்டு வந்துடுவேன்.

இப்படியான தினப்படி வாழ்க்கையில், சுற்றி நடப்பவற்றை, அவர்களின் வாழ்க்கைமுறை, வரலாறுன்னு பார்க்கும் போது ..இந்தியாவில் "பெங்காலி" கள் தான் எல்லாவற்றிலும் முதன்மையானவர்கள், சிறந்தவர்கள்னு எண்ண வைக்கிறது. எந்த புதிய விசயத்தையும் இவர்கள் தான் ஆரம்பிக்கிறார்கள் அறிமுகம் செய்கிறார்கள் என்றும் தெரிகிறது. 

ஆங்கிலம் மட்டுமே இவர்களுக்கு வேற்று மொழியில்லை. ஹிந்தியும் இவர்களுக்கு பிடிப்பதில்லை.  தாய்மொழி ஒன்றை வைத்துக்கொண்டு பல விசயங்களை இவர்களால் சாதிக்க முடிகிறது என்பது இவர்களின் வலிமை.

அந்தமான் சிறையை எத்தனைப்பேர் பார்த்திருக்கிறீர்கள்..?! அங்கு சிறையில் அடைக்கப்பட்ட இந்தியர்களில் அதிகபட்சமானோர் பெங்காலை சேர்ந்தோர். நாட்டுக்காக எத்தனை துன்பத்தை அனுபவித்திருப்பார்கள் என்று சொல்லவேண்டியதேயில்லை. இப்போதும் சென்னை தவிர்த்து கல்கொத்தாவிற்கும் அந்தமானுக்கும் தினசரி விமானப்போக்குவரத்து உள்ளது.  இந்த சிறையில் இந்திய கைதிகள்  பெயர் பட்டியலில் மிக பொறுமையாக நான் தமிழர்களின் பெயர்களை தேடியதில் மூவரின் பெயர் கிடைத்தது. யார்னு கேக்கப்பிடாது. ஃபோட்டோ எடுக்கல.. பெயரும் நினைவில்லை.   3 பேர் மட்டும்னு தலையில் நல்லா பதிஞ்சியிருக்கு..!!

கவிதைகள், கலை, கலாச்சாரம், கல்வி,

"வாங்கக்கா.. நானே வந்து அழைச்சிட்டு வரேன்னு சொன்னா கேட்டீங்களா?"

"வழி தெரியாட்டி பரவாயில்ல.. நீ எதுக்கு வரனும்?! "

மாமி பின்னாலேயே வந்து வரவேற்றார்..

"மாமா எல்லாம் ஃபோன்ல சொன்னாருக்கா.. ..என்ன அனு எப்படி பிரிப்பேர் செய்திருக்க? " என்னை தோளோடு சேர்த்து அணைத்தபடி கேட்டார்.

"நல்லா பிரிப்பேர் செய்திருக்கேன் மாமா.."

மாமி... தண்ணீர் கொடுத்துவிட்டு குசலம் விசாரிக்க ஆரம்பிச்சாங்க..
மாமா ஆபிஸ் கிளம்பனும்னு சொல்லிட்டு, குளிக்க உள்ளே செல்ல, அம்மாவும் மாமியும் பேச ஆரம்பிச்சிட்டாங்க.. நான் சோபாவில் உட்கார்ந்து மாமாவின் குட்டி மகளுடன் விளையாட ஆரம்பிச்சேன்...

அம்மா... மாமியிடம்.. "என்னமா இது.. ஏன் மேல இருக்க வெண்டிலேட்டருக்கு எல்லாம் ஸ்கீரின் போட்டு வச்சியிருக்கீங்க? "

"ம்ம்க்கும்..அதை உங்க தம்பிய கேளுங்க..எதிர் வீட்டு ஆளு இங்கவே எந்த நேரமும் பாக்கறாராம்... அதும் என்னை தான் பாக்கறாராம்..அதுக்காக இந்த ஏற்பாடு.. " கடுப்பாக பதில் வந்தது..

"ஓஹோ..அது சரி.. ஜன்னலுக்கு ஒக்கே..அது ஏன் மேல வென்ட்டிலேட்டருக்கு எல்லாம் போட்டிருக்கான்.. ?!"

"ஹான் இங்கெல்லாம் ஸ்கிரீன் போட்டுட்டோம்னு, எதிர் வீட்டு ஆளு மேல மாடியில் நின்னு பாக்க ஆரம்பிச்சிட்டாராம். அதனால மேலயும் போட சொல்லி ஒரே வம்பு... "

"என்னமோ போ.. ஹால்ல சுத்தமா வெளிச்சமே இல்ல.."


"உங்க தம்பிக்கிட்ட சொல்லுங்க.. நீங்க சொன்னாவாச்சும் கேக்கறாரான்னு பாக்கலாம்..."

**************

அம்மா, மாமாவிடம் இந்த ஸ்கிரீன் விசயமா பேசல.. என் பரிட்சை விசயமா பேசிட்டு.. மதியம் கிளம்புவதாக சொல்லி, மதியம் சாப்பாடு முடித்த கையோடு கிளம்பிட்டாங்க..

மாமா அலுவலகம் செல்லும் போதே குட்டிப்பொண்ணையும் ஸ்கூலில் விட கூட்டிட்டு போயிட்டாரு...

மாமா சென்ற கொஞ்ச நேரத்துக்கெல்லாம், மாமி, அவசர அவசரமாக ஜன்னல் ஸ்கிரீனை ஒதுக்கி வைத்து, ஜன்னல் கதவை சிறிய இடைவெளி இருக்கும் படி மூடிவைத்து,  (அதாது வெளியிலிருந்து பார்த்தால், உள்ளிருந்து யாரும் கவனிக்கிறார்கள் என்று தெரியாது), ஆர்வமாக எதையோ பார்த்துக்கிட்டு இருந்தாங்க.. அவங்க முகத்தில் அப்படியொரு பரவசம்.... .....

என்ன பார்க்கறாங்கன்னு தெரியல.... எதையோ பார்க்கட்டும் நமக்கென்னன்னு நான் படிச்சிக்கிட்டே இருந்தேன்.. தீடீர்னு என் நினைவு வந்தவங்களாக என்னை திரும்பி பாத்தாங்க..

லேசாக புன்வறுவல் செய்தேன்..

என்ன நினைச்சாங்கன்னு தெரியல.. "அனு அனு... இங்க வாயேன்.. இந்த சந்து வழியா எதிர்பக்கம் அந்த மூணாவது வீட்டைப்பாறேன்.. அங்க ஒருத்தர் பிங்க் கலர் சட்டைப்போட்டுட்டு பேசிக்கிட்டு இருக்கார் இல்ல..அவரு ஒரு டாக்டர்..  இன்னும் கொஞ்ச நேரத்தில் இறங்கி நம்ம வீட்டு வழியா நடந்து போவாரு.. .. அவர் பேசும் போது லேசா சிரிச்சாக்கூட அவர் முகம் சிவந்துடும் பாரேன்..அவ்ளோ கலரு அவர்... "

அவங்க ரகசியமாக பார்ப்பதை பார்த்து, தப்பா நினைச்சிக்க போறேன்னு,  என்னையும் அழைத்து காட்டறாங்கன்னு புரிந்தது. மாமி கூப்பிட்டும் போகாமல் இருந்தால் மரியாதை இல்லையேன்னு, சென்று பார்த்தேன்.

எதிரில் ஒரு சூப்பர் மார்க்கெட்.  எது தேவைனாலும், சட்டுன்னு ஓடிப்போய் வாங்கிட்டு வந்துடலாம்.

புது ஊர், மொழி தெரியாத இடத்தில், இந்த சூப்பர் மார்க்கெட் எனக்கு பெரியதொரு வரப்பிரசாதம். பொருட்களை நானே தேடி எடுத்து, பில் போட்டு, பணம் கொடுத்து வாங்கிவரும் வரை, யாரிடமும் வாய்த்திறக்க வேண்டிய அவசியமில்லை. ஆரம்பித்தில்"பை கொண்டு வந்திருக்கீங்களா"ன்னு பெங்காலியில் கேட்டாங்க.... நான் முழிப்பதைப் பார்த்து, சைகையில் செய்து காட்டினாங்க..  இப்ப அதுவும் இல்ல, போகும் போதே பை எடுத்துட்டுப் போயிடுவேன்.

அந்தக்கடையில்..ஒரு நாள்,

உள்ளே நுழையும் போது, பொருட்களை எடுக்கும் இடத்தில் நடு மத்தியில், வயதானவர் ஒருவர் கால் மேல் கால்போட்டு நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்தார். சுருக்கமில்லாத இன்'செய்யப்பட்ட முழுக்கை சட்டை, பேன்ட், பாலிஷ் போட்ட ஷூ சகதிமாக டிப் டாப்பாக இருந்தார்.  'வாடிக்கையாளர் முடியாமலோ அல்லது  உடன் வந்திருப்பவர் வாங்கும் வரையோ  உட்கார்ந்திருக்கிறார்  போல' என்று ஊகித்தப்படி சென்றேன்.

எப்போதும் அந்த கடையில் 23-26 வயதுள்ள இரண்டு பிள்ளைகள் இருப்பாங்க. நான் பொருட்களை எடுத்துட்டு வந்து பில் போடும் வரை, என் பின்னாலேயே வருவாங்க..எதாது தடுமாறினால் உதவி செய்யலாம் அல்லது என்ன வேண்டுமென கேட்கலாம் என்றிருக்கலாம். அன்று அந்த இருவரில் ஒருவன் நான் உள்ளே சென்று பொருட்களை எடுக்கும் போது பெரியவரைப்பார்த்து அதட்டலாக... (பெங்காலியில் தான்)

"எழுந்து அவங்களுக்கு  உதவி செய்ங்க.. அவங்க தேடறதைக்கேட்டு எடுத்துத்தாங்க"

ஏனோ.....  என் கண்ணில் படும்போதெல்லாம்.. ஒரு இனம் புரியாத வேதனையை ஒட்டவைத்து கடக்கிறார்......

கல்யாணி, மேற்கு வங்காளத்தில், "நாடியா"  மாவட்டத்தில் அமைந்த மிகச்சிறிய நகரம். கொல்கத்தாவிலிருந்து 50 கிமி தொலைவில் அமைந்துள்ள இந்த நகர் உருவான வரலாறு 65 ஆண்டுகளுக்கு முந்தயதாக இருக்கிறது.  இங்கிருக்கும் வானுயர்ந்த மரங்களே இந்த நகரின் வரலாற்றை பறைச்சாற்றுகின்றன. கொல்கத்தா & கல்யாணி இரண்டையும் இரட்டை தலைநகரங்களாக உருவாக்கவே அன்றைய அரசு இந்த நகரை அமைத்ததாகவும் சொல்லப்படுகிறது.

இரண்டாம் உலகப்போரின் போது, அமெரிக்கா தன் விமானத்தளத்தினை இங்கு ரூஸ்வெல்ட் டவுன் (அ)  ரூஸ்வெல்ட் நகர் என்ற பெயரில் அமைத்திருந்தது. அதன் பிறகு, 1950ல் மேற்கு வங்காளத்தில் இரண்டாவது முதல் அமைச்சரான Bidhan Chandra Roy -அவர்கள் இந்திய தேசிய காங்கரஸின் கூட்டங்களை நடத்தவும், கொல்கத்தாவில் பெருகிவரும் மக்கள் தொகையையும் கருத்தில் கொண்டு,  மக்கள் இங்கு குடியேற வசதியாக முன்கூட்டியே உள் கட்டமைப்புகளை திட்டமிட்டு உருவாக்கினார். / (Kalyani, West Bengal Aerial view).

அணில் குட்டி : அம்மணி .... பெங்காலியில் உங்க பேரின் உச்சரிப்பு ரெம்ப அழ்க்கா ..இருக்கு... ஹான்.. !! .

பீட்டர் தாத்ஸ் : “Travel and change of place impart new vigor to the mind.” – Seneca

மேற்கு வங்காளத்தில் ஒரு சிறிய நகரம் "கல்யாணி"

நாங்கள் சென்ற நேரம், துர்கா பண்டிகை நெருங்கும் நேரமாக இருந்ததால், ஆங்காங்கே துர்கா சிலைகளும், விநாயகர் சிலைகளும், அது சம்பந்தப்பட்ட பல்வேறு சிலைகளும் மிக வேகமாக செய்துக்கொண்டிருந்தனர். இந்த பொம்மைத்தொழில் ஒரு குடிசைத்தொழிலாகவே செய்யப்பட்டு வருகிறது.  படத்தை க்ளிக்கி பெரிதாக்கி பார்க்கவும்.


இன்று பார்க்கும் பொம்மைகள் அடுத்த நாள் அந்த கடையில் இருப்பதில்லை. கிட்டத்தட்ட ஒரு நாளைக்கு 50 க்கும் மேற்பட்ட ஆள் உயர சிலைகள் முழுமையாக செய்யப்பட்டு விற்கப்படுவதாக கணக்கிட்டேன். என் கணிப்பு சரியா என்றும் தெரியவில்லை.   

அவர்களின் அனுமதியோடு சிலைகளை புகைப்படும் எடுத்தும், அவர்கள் சிலைகளை செய்யும் முறையையும் பார்த்தேன். பொதுவாக களிமண் சிலைகள் சூலையில் இட்டு வேகவைப்பார்கள் என்றே நினைத்திருந்தேன். விநாயர் சதுர்த்தசி சிலைகள் வேறு, அவை தண்ணீரில் கரைக்கப்படுவதால், அவற்றை சூலையில் இட அவசியமில்லை. மற்றவை சூலையில் இட்டால் தானே அபிஷேகம் & மழைத்தாங்கும்?, ஆனால் துர்கா பூஜைக்கான எந்த சிலையும் அப்படி செய்வதாக தெரியவில்லை.

பொம்மைகள் செய்ய அவர்கள் அடிப்படை  மூலப்பொருளாக "வைக்கோல்" பயன்படுத்துகின்றனர், அதன் பிறகே களிமண்.

=> வைக்கோல் கொண்டு எந்த உருவ பொம்மை வேண்டுமோ அதை உருவாக்குக்கின்றனர்.

=> கைகள் தனியாக வைக்கோலால் செய்யப்பட்டு சேர்க்கப்படுகின்றன

=> அதற்கு மேல் கல் நீக்கப்பட்ட நைசான களிமண் குழைத்து பூசப்பட்டு சிலைகளாக வடிவமைக்கப்படுகின்றன.

=> களிமண்ணை தண்ணீரில் குழைத்து, மெல்லிய துணிக்கொண்டு வடிக்கட்டி எடுக்கின்றனர். இப்படி எடுக்கப்பட்ட களிமண் கூழ், சிலைக்கு கடைசியாக மெருகேற்ற பயன்படுத்தப்படுகின்றன.


=> தலைகள் முழுக்க முழுக்க களிமண்ணால் தனியாக செய்யப்பட்டு கடைசியாக உடலோடு இணைக்கப்படுகிறது.

இப்படி செய்யப்பட்ட சிலைகள் உலரவைக்கப்பட்டு, நன்கு உலர்ந்தவுடன் வர்ணம் பூசப்பட்டு விற்கப்படுகின்றன.

துர்கா பூஜை' பற்றி எனக்கு எதுவும் தெரியாததால், இந்த சிலைகள் பூஜை முடிந்தவுடன் என்ன ஆகும் என்றும் தெரியவில்லை.  கூகுள் ஆண்டவர் உதவியில் தெரிந்துக்கொள்ளலாம் என்றால், என் கண்ணில் எதுவும் படவில்லை.

அணில் குட்டி : ஒரு ஊருக்குப்போன, போனமா வந்தமான்னு இல்லாம, வேல செய்யற இடத்தில் உள்ளப்போய் நொய் நொய்ன்னு தெரியாத மொழிக்காரங்கக்கிட்ட, தெரியாத மொழியில் ஒன்னும் பாதியுமா ஆக்ஷனில் பேசி இம்சை செய்து ஃபோட்டோ எடுத்து........ ....இதுக்கு தான் பெத்தப்புள்ளையே... அம்மணிய வச்சி சமாளிக்க முடியாதுன்னு  ஃபரான்ஸ் பக்கம் வரவேக்கூடாதுன்னு சொல்லியிருக்கான் போல... 

பீட்டர் தாத்ஸ் : If art is to nourish the roots of our culture, society must set the artist free to follow his vision wherever it takes him. -John F. Kennedy

மருத்துவமனைக்குள் செல்லும் போது, முகப்பு அறை, காத்திருக்கும் அறை எனத்தனி தனியாக இருந்தது, வரும் போது என்னவோ எங்கேயோ மேலே ஏறி, இறங்கி, தடுக்கி விழுந்து, எழுந்து, பல தடைகளை தாண்டி தப்பித்து வருகிறேன்.... ம்ம்ஹூம்..  # நேற்று இரவு வந்த கனவு....

Images Courtesy : Thx Google. 

பார்வைகளில் இது ஒன்னு தான் பாக்கி. வருசங்களாக இந்த லேபிலின் கீழ் பதிவுகள் எழுதனும்னு நினைப்பேன், இருப்பதையே தொடர்ந்து சரியா எழுதமுடியல..இதுல இது வேறையான்னு நினைச்சி விட்டுடுவேன். சில அழகு மற்றும் வீட்டுக்குறிப்புகளை தேவைப்படும் போது மறந்துப்போறேன்,  சரி, எழுதி வைத்தால் பயன்படுமேன்னு......
=> வீட்டில் எப்போதும் கஸ்தூரி மஞ்சள் பொடி வைத்துக்கொள்வது நல்லது.
கஸ்தூரி மஞ்சளை - எலுமிச்சை சாறு, முல்தாணிமட்டி, வேப்பிலை விழுது,
துளசி விழுது, கடலைமாவு, பைத்தம்மாவு, கசக்கசா விழுது, பார்லி விழுது, தேன், பப்பாளி பழம், தக்காளி என எவற்றோடும் சேர்த்து பயன்படுத்தலாம். .

பயன்கள் : முகத்தில் கரும் புள்ளிகள் மறையும், பருக்கள் வராது. தொடர்ந்து செய்துவந்தால் முகச்சுருக்கம் நீங்கும். பரு, சூடுக்கட்டிகள், காயங்களை குணப்படுத்தும்.

வீட்டுக்குறிப்புகள் :




சமையல் குறிப்புகள் :
=> கட்டி பெருங்காயத்தை சின்னத்துண்டுகளாக உடைத்து, சிறிது எண்ணெய் விட்டு பொரித்து, ஆறவைத்து டப்பாவில் கொட்டிவைத்துக்கொண்டால்,
சமையலில் சேர்க்கும் போது எளிதாக கரைந்துவிடும்.  தாளிக்கும் போது மறந்தாலும் பின்பு சேர்ந்துக்கொள்ளலாம்.

=> தேங்காய் சேர்த்த எந்த பொரியலிலும்,
தேங்காவோடு கொஞ்சம் இஞ்சியையும் சேர்த்து துருவி சேர்த்தால் சுவையும் சூப்பர், செரிமானத்துக்கும் நல்லது.

படங்கள் : நன்றி கூகுள்

நவீன் வெளிநாடு சென்றதும், தனிமையில், வெறுமையில் மனம் சோர்ந்த நிலையில் இருந்த போது ஆத்மலயாவின் விளம்பரத்தை பார்த்தேன்.  கடந்த 1 1/2 வருடமாக ஆத்மலயாவில் நடனம் கற்று வருகிறேன்.  மனதிற்கும், உடலுக்கும் நல்லதொரு பயிற்சி,  மனசோர்விலிருந்து முழுமையாக என்னால் வர முடிந்ததற்கு இந்த நடன வகுப்புகள், அதில் கிடைத்த நட்பு என இவையும் பெரும் பங்கு வகிக்கிறது.

அம்மா'க்கள் நடனம் புரிய குழந்தைகள், கணவர் உட்பட மாமியார், மாமனார், அம்மா அப்பாவென அவர்களின் குடும்பங்கள் கண்டுக்களித்த முதல் விழா இதுவாகவே இருக்கும். 2 மணி நேரம் நகர்ந்ததே தெரியாமல் நிகழ்ச்சி ஒருங்கிணைக்கப்பட்டிருந்தது.  வேளச்சேரி குழுவினர் இரண்டு பாடல்களுக்கு நடனம் ஆடினோம்.

இந்த வயதில் " நீ டான்ஸ் கத்துக்கிட்டு என்னத்த செய்யப்போற" ன்னு என்னை, எனக்கு நடனத்தின் மேலிருந்த ஆர்வத்தை முடக்கிவிடாமல், நடன வகுப்புகளுக்கு முழு மனதோடு செல்ல அனுமதித்த என் கணவருக்கு இந்நேரத்தில் என் நன்றியை சொல்லனும். குறிப்பாக இந்நிகச்சியின் பயிற்சிக்காக அங்கே இங்கே என நான் செல்லும் போது தடை சொல்லாமல், முகம் சுளிக்காமல் என்னை ஊக்கிவித்தும், ரிகர்சலின் போது உடல் நலமில்லாமல் இருந்தபோது, எனக்கு களைப்பு வராமல் இருக்க பழச்சாறுகள், பிஸ்கெட்கள் வாங்கிக்கொடுத்து, நடனம் ஆடும் இடத்திற்கு கொண்டுவந்து விட்டுச்சென்றது, மேடையில் நடனம் ஆடும் அன்று எனக்கிருந்த டென்ஷனை குறைக்க அவர் கொடுத்த அறிவுரைகளும், ஊக்குவிப்பும், எளிமையான சில மனப்பயிற்சிகளும் மிகவும் முக்கியமானவை.   #ஒய் ஹஸ்பண்ட் ஈஸ் தெய்வம்' மொமன்ட்: :)


அணில்குட்டி :  ஃபோட்டோ எடுக்கும் போதே இவங்களப்பாத்து ஃபோட்டோகிராஃபர் ஜர்க் ஆகி  2 அடி பின்னாடிப்போனாரு... பாவம் யார்
பெத்தப்புள்ளையோ... எப்படி இருக்காரோ என்னவோ ??!  இன்னும் அம்மணி ஆடின டான்ஸ் வீடியோ வரல.. அது வந்தாத்தெரியும்...சேதி..  கடவுளே அதைப் பாக்கப்போற எல்லாரையும் தயவுசெய்து காப்பாத்து...



பீட்டர் தாத்ஸ் :  Passion is energy. Feel the power that comes from focusing on what exist in you and  excites you

Dance Photos & Video courtesy : Thanks Ms. Pavithra Suresh, Athmalaya-Annanagar
& Ms. Malabharath, Founder - Athmalaya.

சிவகார்த்திகேயன், டிவியில் இருந்தவரை நிஜம்மாவே ரொம்ப பிடிச்சிது. ரசிச்சிப்பார்த்துக்கிட்டு இருந்தேன்.

சினிமாக்கு வந்தாலும் வந்தாரு.... உஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...


இப்படியான ஊத்தல் படங்கள், விளம்பரங்களால் மக்களை ஈர்த்து வசூலை குவிக்கின்றன. பண்ணையாரும் பத்மினி'யும் போன்ற குறைந்த பட்ஜட்டில் எடுக்கப்பட்ட தரமானப்படங்கள் பேசப்படாதது நிஜமாகவே வருத்தம் அளிக்கிறது. தமிழ் சினிமாவில் மக்கள் என்னத்தான் எதிர்ப்பார்க்கிறார்கள் எனப்புரியவில்லை.

இதில் இணைய விமர்சனங்கள் படித்தால் .......நமக்கு பைத்தியம் தான் பிடிக்கும். அனைவருமே இங்கு இயக்குனர்கள், ஒளிப்பதிவாளர்கள், இசையமைப்பாளர்கள், எடிட்டர்ஸ், கலை, நடன இயக்குனர்கள் & தயாரிப்பாளர்கள். அதுவும் சிலர் இசைஞானி & கமல்ஜி' யை எல்லாம் மிக மட்டமாக விமர்சனம் செய்வார்கள். ஏன் இவங்க விமர்சனத்திற்கு அப்பார்ப்பட்டவர்களா?ன்னு கேட்டால், அப்படியில்லை.. இசை என்றால் என்ன? சினிமா நுட்பங்கள், அனுபவங்கள் என்ன என ஏதுமே அறியாதவர்களே விமர்சனம் செய்கிறார்கள் எனும் போது ஏற்படும் ஆயாசமேயன்றி ஏதுமில்லை. வரவர இணையத்தில் திரைவிமர்சனம் கண்ணில் பட்டாவே தெறிச்சி ஓடிடறேன்.

அப்பா,  குமுதம் ஆனந்தவிகடன் திரைவிமர்சனம் படித்துவிட்டு, அந்தப்படத்தைப்பற்றி சொல்லி, என்னையும் படிக்க சொல்லுவார். என்னமோ சிறுவயதிலிருந்தே திரைவிமர்சனம் படிக்காமல் எந்தப்படத்தையும் பார்ப்பதில்லை. ஆரம்பத்திலிருந்து யுவா'வின் விமர்சனம் அநேகமாக என்னுடைய எதிர்ப்பார்ப்பை ஒட்டி இருப்பதால். அவருடைய திரைவிமர்சனங்கள் மட்டும் தவறாமல் படித்துவிடுவேன். நடுநிலையாக தான் எழுதுகிறாரா என எனக்குத்தெரியவில்லை. இருந்தாலும் அவர் நன்றாக இருக்கிறது என எழுதும் அத்தனைப்படங்களுமே எனக்கும் பிடித்திருந்தது. 

சினிமாவை ப்பற்றி இப்படித்தான் அதாது விமர்சனம் என்றப்பெயரில் வீட்டிலும் எதையாது புலம்பிக்கிட்டு இருப்பேன். அதனாலேயே நவீன் என்னை "நீ ஏன் ஒரு சினிமா க்ரிட்டிக்" ஆகக்கூடாது? இப்படி வெட்டியா எங்கக்கிட்ட பேசிக்கிட்டு இருக்கறதை விட எழுதேன்." ன்னு சொல்லுவான்.  உணர்ச்சிவசப்பட்டு எதையும் செய்துவிடக்கூடாதுன்னு இன்னமும் அதையெல்லாம் செய்ய ஆரம்பிக்கல. நாட்டு மக்களின் மேல் எனக்கும் அக்கறை இருக்கிறது என்பதை சபையில் சொல்லிக்கொள்ள விரும்புகிறேன்.

தொலைக்காட்சி, தொலைப்பேசி, இணையம் இவை மூன்றுமே நம் நேரத்தை நாம் அறியாமல் விழுங்கக்கூடியவை.  பத்தா' காலத்தில் இவையில்லை, ரொம்பவே ப்ரொடக்டிவாக பல வேலைகளை அவங்களால் செய்ய முடிந்தது.

குறிப்பாக இணையத்தில் G+, FB, Twitter இவற்றில் மற்றவர்கள் என்ன செய்கிறார்கள், சொல்கிறார்கள் போன்ற விசயங்களில் நம் கவனம் செல்கிறதே ஒழிய.... நாம் என்ன செய்துக்கொண்டிருக்கிறோம் என்பதை மறக்க செய்துவிடுகிறது. ஒருவருக்கு ஒருவர், தான் அறியாமல் தெரியாமல் மற்றவர்களின் விசயத்தில் மூக்கை நுழைப்பதும் நடக்கிறது.

தலைப்புக்கு வருவோம் : என்னுடைய ஆயா, அப்பாவின் அம்மா பத்மாவதி. தாத்தா ஆயாவை செல்லமாக பத்தா'ன்னு தான் கூப்பிடுவாரு.  ஆயாவிற்கு எப்படி நேரம் கிடைத்தது என்பதை இப்போதும் நினைத்து மலைத்துப்போவேன். தோழிகள், உறவினர்கள் வருவார்கள், மணிக்கணக்காக அவர்களோடு பேச்சுவார்த்தை நடக்கும், ஆனாலும் வெட்டியாக பேசிக்கொண்டிருக்க மாட்டாங்க. கைவேலை ஏதேனும் செய்துக்கிட்டே பேசுவாங்க. ஆயாவைப்போல ரொம்ப ப்ரொடக்டிவாக ஒரு நொடியைக்கூட வீணாக்காமல், சூழ்நிலைக்கு தகுந்தார்ப்போன்று, க்ரியேட்டிவாகவும் யோசித்து வேலைசெய்ய யாராலும் முடியாது.

அப்படியென்ன வேலைகள் என்றால்..?!.ஏதோ ஒரு பாலச்சந்தர் சீரியலில் வீட்டில் இருக்கும் பெண் என்னவெல்லாம் செய்யறா'ன்னு மளிகை பட்டியல் போல மிக நீளமான ஒரு பட்டியலை அந்த கதாநாயகி எடுத்துக்காட்டுவாள். அப்படிதான் ஆயாவின் வேலைப் பட்டியலும் முற்றுப்புள்ளி இல்லாமல் நீளும். வருடத்திற்கு ஒரு முறை முறத்தை பேப்பர் கூழ் பூசி வைக்கும் பழக்கம் ஆயா சொல்லிக்கொடுத்தது. வருடத்திற்கு ஒருமுறை  3 மணி நேர என் உழைப்பு மட்டுமே. மிக எளிதாக தூக்கிப்போட்டுவிட்டு வருடம் ஒரு புதிய முறம் வாங்கிக்கொள்ள முடியும் எவ்வளவோ செலவு செய்யறோம்.. இதை செய்துக்கொள்ள முடியாதா என்ன?. ஆனால்  ஆயா எனக்காக பார்த்து பார்த்து வாங்கிக்கொடுத்தவைகளில் இந்த முறமும் ஒன்று. அவ்வளவு எளிதாக தூக்கிப்போட்டுவிட முடியாது.  முந்தைய இரவு பேப்பர் மற்றும் வெந்தயம் சேர்த்து ஊறவைத்து, காலையில் அரைத்து, முறத்தில் பூசி காயவைத்து எடுக்க வேண்டியது தான்.


அடுத்து குளியலறை அறிவுகால் ஓட்டை. இதனால் பலப்பிரச்சனைகள், அதாது நாங்க வாடகைக்கு விடாமலேயே ஓசியில்  ஒய்யாரமாக தங்கி இனவிருத்தி செய்யும் கரப்பான் வகையாறக்கள். குளியலறை என்பதால் மண்புழுக்குளும் வந்து உள்ளே புகுந்துக்கும், இவற்றை சாப்பிட எரும்பு என பல வித ஜீவராசிகள் ஒன்று சேர்ந்து வாழும் இடமாகிவிட்டது. எனக்கு குளியலறைக்கு போனால், போன வேலையை விட்டு, கவனம் முழுக்க எங்கு என்ன இருக்கிறது அது எப்போது என் மேலேறும் என்றே இருக்கும், உண்மைய சொன்னால் "பயம்" & சகிப்புத்தன்மை இல்லை.  இதற்கு முடிவுக்கட்ட ஒருநாள் களத்தில் இறங்கினேன். சின்ன ஓட்டையாக இருக்குமென்று தப்புக்கணக்கு போட்டேன். சரியான பொருட்கள் கையில் இல்லை இருந்தாலும், பழைய சமையல் கத்திகள், தட்டை ஆயுதங்களாக மாற்றினேன், மேலுள்ள புகைப்படத்தில், படம் 1 -ல் பாருங்க.. பார்க்க மெல்லிய ஓட்டையாக இருந்தாலும், அந்த பெரியக்கத்தியின் கத்தி பாகம் முழுக்க உள்ளே செல்லுமளவு பெரிய ஓட்டை.  இப்படியாக அறிவுகாலின் இரண்டு பக்கமும், ஒரு அறைக்கு 4,  இரண்டு அறைக்கு மொத்தம் 8 ஓட்டைகள்.  வேறென்ன சும்மா பூசிட்டு போகலாம் என்று உட்கார்ந்த எனக்கு, அரை நாள் வேலையானது. ஆனாலும் விடாம இனிமே ஓசியில் யாருக்கும் வீடு வாடகைக்கு விடறதில்லைன்னு கலவையை உள்ளே தள்ளி தள்ளி முடிச்சோமில்ல.. ?!
கடைசியாக குளியலறை டைல்ஸ் ஓட்டைகள்:-  2000த்தில் இந்த வீட்டிற்கு வந்தோம். 14 ஆவது வருஷம் நடக்குது. குளியலறை டைல்ஸ்களுக்கு இடையே இடைவெளி...அதில் அழுக்கு சேர்ந்து பழுப்பு நிறமாகவும், ரொம்ப குட்டி குட்டி மண்புழுக்குள் புகுந்து உள்ளிருக்கும் தரையை மேலும் பாழாக்கி கடுப்பேத்தின. டைல்ஸ் ஒட்டும் வேலை எனக்கு அறவே தெரியாது, யாரும் செய்தும் பார்த்ததில்லை,  என்றாலும் குத்து மதிப்பாக இப்படித்தான் இருக்குமென ஊகித்து, குளியலறைய நன்கு கழுவி காயவைத்து, ஒய்ட் சிமெண்ட் வாங்கிவந்து கெட்டியாக்கி, டைல்ஸ் ஓட்டைகள் ஒவ்வொன்றையும் பூசி அடைத்தேன். ஆஹா... இப்ப எங்க குளியலறை பளீச்'ன்னு ஆகிப்போச்சி... ..

பத்தா'வை போல எனக்கு கூட்டுக்குடும்பம், ஏகப்பட்ட குழந்தைக்குட்டிகள், விருந்தினர் வருகை, சொந்தங்கள் அதை சார்ந்த வெளி வேலைகள், கோயில் குளம், பிராத்தனைகள், வழிபாடுகள்,  பெரிய வீடு,வாடகை விட்ட வீடுகளின் பராமரிப்பு,  தோட்டம், மரங்கள், செடி, கொடிகள் இப்படி ஏதுமில்லை என்றாலும்.. .......பத்தா வழியில்......

அணில் குட்டி : இந்த பதிவின் மூலம் நீங்க சொல்ல வரும் கருத்து என்னவோ.. ?!  ஆமா தெரியாமத்தான் கேக்கறேன்... ஏன் இந்த தம்பட்டம். ?!!

பீட்டர் தாத்ஸ் :  House work is what a woman does that nobody notices unless she hasn't done it.  Evan Esar

"நீ போனியா? அவரு எப்படியிருக்காரு... ?!! "

பதிலை எதிர்ப்பார்த்து.... ஆவலும் ஆசையும் ஒரு சேர..  பாட்டியின் கண்கள் பளப்பளவென மின்னியது...

"போனேனே... நல்லாயிருக்காரு பாட்டி..."

"என்னா சொன்னாரு...?! " அதே எதிர்ப்பார்ப்பு மின்னியது....

"உன்னை விசாரிச்சாரு... ஒடம்பு சரியானதும் வந்துடுறேன்னு சொல்ல சொன்னாரு..."

"ம்ம்ம்... விசாரிச்சாரா..... நான் இல்லாம எப்படிதான் இருக்காரோ... ?! நான் இல்லாம இருக்கவே மாட்டாரே........ "  அதே கண்களில் இப்போது நீர்க்கோர்த்து கவலை..ஏக்கம்....தவிப்பு....

*********************

வாழ்க்கை எத்தனை கொடுமையானது என்பதா...இல்லை அடுத்த மணித்துளியில் நடக்கவிருக்கும்  .....சுவாரசியங்களும், சூழ்ச்சிகளும், மாயங்களும், அதிசயங்களும் ஆச்சரியங்களும் அறியாத "மாயை" என்பதா... ?!

அணில் குட்டி : ஆக்சுவலி.... இதைப்பார்த்ததிலிருந்து அம்மணிக்கு அவங்க எதிர்காலத்தை நினைச்சி அள்ளுவிடுது.. !! அதை வெளியில சொல்லிக்காம பாட்டியோட லைஃப் லைவ் ஸ்டோரி எழுதறாங்க....... ......  .......

பீட்டர் தாத்ஸ் : Life is what happens while you are busy making other plans - john_lennon 

Image : Thx Google