பார்வைகள்

இருங்க..இருங்க..... தலைப்பில் ரொட்டிக்கும் திரட்டிக்கும் என்ன சம்பந்தம் னு தெரியாமல் படித்துக்கொண்டு வருபவர்களுக்கு............... சங்கமம் திரட்டியின் அறிமுகம்..

பிரபல பதிவர் + இயக்குனரும், இந்திய நாட்டின் மீதும்,  தமிழ் நாடு மற்றும் மொழியின் மீதும் தீராத தீவிர காதல் கொண்டிருக்கும் அமெரிக்கரான (?!) திருவாளர் இளா அவர்கள், தமிழ் நல்லுலகத்திற்கு ஒரு தமிழ் திரட்டியை அறிமுகப்படுத்தியுள்ளார்.  நம்மை எல்லாம் நம்பி ஆரம்பித்த அவரை நாம் கைவிடலாமா?? விடவேக்கூடாது. அந்த திரட்டியில் உங்களின் பதிவை சேர்ப்பது மிகவும் எளிதுதான். ஒரு Gmail கணக்கு இருந்தாலே போதுமானது.  இதை படிக்கும் போதே, www.isangamam.com லிங்கை க்ளிக்கி, ஓடிப்போய்  ஒரு "உள்ளேன் ஐயா"  போட்டுட்டு, உங்க வலைப்பதிவையும் இணைச்சுட்டு வந்து  மிச்சத்தை படிங்க. அப்பத்தான் அமெரிக்காவில் இருந்து எனக்கு கமிஷன் வந்து சேரும்.
    

உங்க பதிவை சேர்த்துட்டீங்களா?  வாங்க திரும்ப ரொட்டி சாப்பிட கிளம்புவோம்.

************

***********

நீ

நான்

நாம்

நம் குழந்தை

இவ்வாழ்க்கை

பறவை

நாய் 

உயிரற்ற " மரம் "

                                        (பூவும் காயும் கனியும் வாசமும் காற்றும்.........)

மரம்

அத்தனையும் மாயை !

என் சொந்த வேலைகள் போக நேரம் கிடைப்பின், குழந்தைகள் மற்றும் முதியோர் இல்லங்களுக்கு சென்று அவர்களுடன் கொஞ்சம் நேரம் செலவிட  பிடித்தமானதாக இருந்தது. ஆனால், இரண்டு முறை குழந்தைகள் இல்லங்களுக்கு சென்று வந்ததில், அந்த குழந்தைகளின் முகத்தில் இருக்கும் ஏக்கம், அவர்களின் வயதுக்கும், வளர்ச்சிக்கும் சம்பந்தமில்லா ஆடைகள், அவர்களின் படிப்பு, பேச்சு என என்னால் மனதளவில் ஏற்றுக்கொள்ளமுடியாத  சில விஷயங்களால் மனபாரம் அதிகமானதால் போவதை நிறுத்திக்கொண்டேன். தள்ளியிருந்து உதவி செய்வது மட்டுமே என்னால் முடிந்தது என்று என்னை நானே தேற்றிக்கொண்டேன். பல வருடங்களுக்கு பிறகு, போகும் வழியில் இந்த இல்லத்தின் பெயர் பலகை பார்த்து, ஒரு முறை சென்று பார்க்கலாமே என ஆவலில் சென்றேன்.. ஒரு மணி நேரம், அவர்களுக்கு என்னால் நிச்சயம் சந்தோஷம் தான்... நம்மை பார்க்க ஒருவர் வந்திருப்பதாக நினைத்து முகத்தில் அத்தனை சந்தோஷம். எல்லோருமே வயதானவர்கள். ஆண், பெண் என கலந்து தான் இருந்தார்கள். 

சரஸ்வதி பாட்டி 90 வயது, திரும்பவும் என்னை அதே மனநிலைக்கு  எடுத்துவந்துவிட்டார். :(. பார்வையில்லை, ”குட் ஈவினிங்” என்று சொல்லி என்னை இழுத்து மிகவும் இறுக்கமாக அணைத்துக்கொண்டார். சில நிமிடங்கள் என்னை விடவில்லை. பிறகு பேச ஆரம்பித்தார், அப்போதும் என் கையை இறுகப்பிடித்தவாரே பேசினார். நடு நடுவே ஆங்கிலம் :). சாப்பிட்டு விட்டு போகச்சொல்லி தொந்தரவும் செய்தார்.:) இரண்டு மனநிலை சரியில்லாத ஆண்கள், இவர்களில் பலருக்கும் சொந்தங்கள் இருந்தும் ஆதரவற்று இருப்பது, வேதனை. 

வந்தப்பிறகு அதை நடத்தும் திரு.சூரியக்குமாரிடம் விபரங்களை கேட்டு மெயில் அனுப்பினேன்.  நீங்களும் அவற்றை படித்து, அவர்களின் இணையத்தளத்தை பார்வையிட்டு, உங்களுக்கு நம்பிக்கை ஏற்படும் பட்சத்தில், தயவு கூர்ந்து உங்களால் ஆன உதவியை செய்யவும்.

11 பாட்டிகளும் 2 தாத்தாக்களும் 2 மாற்றுதிறனாளிகளுமாய் மொத்தம் 15 நபர்கள் இல்லத்தில் வசிக்கின்றனர். இரு பாட்டிகள்  (80 வயது & 65 வயது) விரைவில் சேர இருக்கிறார்கள். மொத்தம் 17 நபர்கள் மட்டுமே இங்கு தங்க இயலும்.

பெரும்பாலான பாட்டிகளுக்கு வயது 80க்கும் அதிகம். அனைவரையும் சேர்த்த சராசரி வயது 74 ஆகும்.

எங்கள் இல்லத்தில் சஞ்ஜீவிக்கு 48 வயது ஆகிறது. பிறவியிலேயே உடல்வளர்ச்சி குன்றி படுக்கையிலேயே காலம் கழிக்கும் இவருக்கு இவரையும், இவரது இடத்தையும் சுத்தமாக பராமரிக்க பயிற்சி அளிக்கப்பட்டு உள்ளது. ஆனால் பாலகுமார் (26) மனப்பிறழ்ச்சி நோயால் அவதிப்படுபவர். அடுத்தவருக்கு தீமை விளைவிக்கும் செயல்களை தவிர்க்க பயிற்சி அளிக்கப்பட்டுள்ளது. டாக்டர் ருத்ரன் அவர்களின் மருத்துவ ஆலோசனையுடன் பாலகுமார் விரைவில் குணமடையும் வாய்ப்புகள்  தென்படுகின்றன.

கமலம்மாள் (95) ஆதரவில்லாமல் வந்து சேர்ந்திருக்கும் இவரது தள்ளாமை பிரச்சினைகளுடன், கத்துவது, துணியை அவிழ்த்துக்கொள்வது போன்ற குணம் மாறி நடந்து கொள்பவர். இவ்வில்லம் இவர்களையும், சாதாரணமானவர்களுடன் இணைத்து போதுமான அளவில் கவனித்துக்கொள்ள உதவியாளர்களுக்கும் சொல்லித்தரப்பட்டுள்ளது.

சரஸ்வதி (90) முழுவதுமாக பார்வையின்றி சிரமப்படுபவர். அனைத்து உறவினர்கள் இருந்தும் ஒதுக்கப்பட்டுள்ள இவர் இல்லத்திற்கு வந்து சேர்ந்த முதல் சிலபேர்களுடன் மூத்தவர். சிறிது சிறிதாக (20-25 வருடங்களில்) பார்வை போனதற்கு தாம் சிந்திய கண்ணீர்கள் காரணமாகும் என்கிறார். பார்வையற்ற இவரை வெளியே தள்ளி விரட்டிவிட்டார் இவரது மருமகள்.

இல்லத்தின் அமைப்பாளர் ஸ்ரீ.பார்த்தசாரதி அவர்கள் ஆச்சரியப்படத்தக்க ஒரு சமூக சேவகர். சென்னை கிண்டி-யில் பிறந்து வளர்ந்த இவர் பள்ளிபருவத்திலேயே சிவானந்த குருகுலத்திற்கு சென்றுவந்தபின் ஏற்பட்ட தூண்டுதலால் தமது சேவைகளை துவங்கிவிட்டவர். பல சேவை நிலையங்களுக்கும் சென்று அவர்களுடன் நாள்முழுதும் தங்கியிருந்து பணிகளை செய்து வாரஇறுதிகளை கழித்தவர். 

புற்றுநோய் மருத்துவமனை - இல்லம், ஆதரவற்ற குழந்தைகள், முதியோர், மனநலம் பாதிக்கப்பட்டவர், பிறவி பிரச்சினைகளுடன் உள்ளவர் என பலதரப்பட்டவர்களுக்கும் அன்புடன் பணிசெய்தவர். அவரது அனைத்து நண்பர்கள் - அவர்களது நண்பர்களும் என சேவைப்படையை உருவாக்கிக்கொண்டு இருந்தவர். குடிசைபகுதிகளுக்கு சென்று சுத்தம் செய்து உதவியும், மருத்துவ முகாம்கள், விழிப்புணர்வு முகாம்கள் என அமைத்து எளியோரின் அன்பை பெற்றவர். எக்ஸ்னோரா, காவல்துறையின் நண்பர்கள் மற்றும் சென்னை மாநகராட்சியின் பல மக்கள் பங்களிப்பு நிகழ்ச்சிகளில் கலந்துகொண்டவர்.

பார்த்தசாரதி அவரது 26 வயதில் நம்மையும் அவரது குடும்பத்தினரையும் விட்டு மறைந்து ஒரு பெரிய இழப்பை உணர்த்தியுள்ளார். தன்னார்வ தொண்டுகளை அவர்தம் செயல்களிலிருந்தே கற்றவர்கள் நாங்கள். அவர் காட்டிய வழியிலேயே அவருக்காகவும், அவர்மீது கொண்டிருந்த நட்பிற்க்காகவும், கைவிடப்பட/உதவிகிடைக்காத இளைஞர் - நலிந்த - முதிர்ந்த மக்களுக்காகவும் பலவிதமான சேவைகளையும் தொடருகிறோம். மனித சேவை மகத்தானது, பங்குகொண்டு பெரும்பேறடையுங்கள்.

முனைவர். சௌ.ரா. சூரியக்குமார்

செயலாளர் - ஆரதி அறக்கட்டளை

கைபேசி எண்: 94449 04947, 8122002261

தொலைபேசி எண்: 2245 6596

முகவரி:

இதயவாசல் முதியோர் இல்லம்,

ஆரதி அறக்கட்டளை,

1-C, வேளச்சேரி மெயின் ரோடு,

நாகேந்திரா நகர்

வேளச்சேரி செக்போஸ்ட்

சென்னை 600042

அணில் குட்டி : இவ்ளோ சொல்லி இருக்காங்க, ஹோம் ல பாட்டிங்க தீபாவளிக்காக செய்துக்கிட்டு இருந்த கை முறுக்கை நல்லா அமுக்கிட்டு வந்தாங்க சொன்னாங்களா ???? நல்லா சாப்பிட்டுட்டு ஏப்பம் விட்டுட்டு...  ஒரு வார்த்தை க்கூட முறுக்கை பத்தி சொல்லல... நன்றியில்லா கவிதா...

நான் சொல்றேன்.... பாட்டிங்க செய்த கை முறுக்கு ஜூப்பரோ ஜூப்பர். கவி  தீபாவளிக்கு முன்ன ப்ளான் பண்ணி இதுக்காகவே போயி இருப்பாங்களோ ?!  கை முறுக்கு அம்புட்டு ருசி.. :) ஹி ஹிஹி... :)

பீட்டர் தாத்ஸ் : The tragedy of old age is not that one is old, but that one is young.

டீடெயில் ஆப்ஃ தி அப்பாடக்கர் க்கு போவோமா ஊர்கோலம் ?!

முதல் டச் :
இந்த படத்தை பார்த்தவுடனே எனக்கு என்னா தோணிச்சின்னா... இயக்குனர்க்கு இன்ஸ்டென்ட் ஆக  ”ஆள்காட்டி விரல் அப்பாசாமி” னு பேரு வைக்கலாம். இதுல நடிச்ச அத்தனை பயப்புள்ளைக்கும் ஆள்காட்டி விரலை காட்டி மிரட்டி மிரட்டி சொல்லி கொடுத்து இருப்பாரு போல... அத்தனை பயப்புள்ளையும் நம்மக்கிட்ட மட்டு மரியாதை இல்லாம விரலை காட்டி காட்டி பேசுதுங்க... சரி அதுப்போட்டும்னு பார்த்தா, இயக்குனரும், அவரோட ஆள்காட்டி விரலை ஒரு சீன் ல காட்டிட்டு போக மறக்கல...  இப்படி ஒரு சீன் லையாச்சும் அவரோட படத்தில் அவரு இருக்கனும்னு நினைச்சதால இயக்குனர் ரவிக்குமார் ஐ நினைவுப்படுத்தி ..தனக்குள்ளும் ஒரு ரவிக்குமார் இருப்பதை வெளிப்படுத்தி நம்மை டச்'சிட்டாரு.

இரண்டாவது டச் :
அமெரிக்காவில் படம் புடிச்சாலும் நேட்டிவிட்டி போவவே க்கூடாதுன்னு ரொம்ப பாடுப்பட்டு இருக்காரு... அதுல ஒரு சீனுக்காக.... குளம் குட்டையின் தேடி கண்டுப்பிடிச்சி போயி நின்னு , நம்மூரு பாசையில ......(அதை ஆள்காட்டி விரல் அப்பாசாமி யே டப் பும் செய்து இருக்காரு)   கசங்காத  பொட்டிப்போட்ட டீ சர்ட் டும், லுங்கியும் கட்டிக்கிட்டு பேசறாங்க பாருங்க. .இங்கத்தான் நம்ம இயக்குனர் நிக்கறாரு.. ! எப்படி?????  இயக்குனர் இமயம் பாரதிராஜை வை அப்படியே நம் கண்ணுமுன்னாடி கொண்டாந்து நிக்க வைக்கறாரு... உக்காரவைக்கறாரு... ஏன்சிக்க வைக்கறாரு... ஆக இயக்குனர் பாரதிராஜா' வை டச்சிட்டாருங்கோவ்..

மூணாவது டச் :
கறுப்பு'னு ஒரு பயபுள்ள.. வேல தேடுது தேடுது தேடுது தேடுது.... ... ம்ம்..பாக்கும்போது,....எனக்கெல்லாம் ரத்தக்கண்ணீர் வந்துடுத்து .. வெளியப்போற ரத்தத்ததை சரிக்கட்ட ஒரு கையில ப்ளெட் ஐ ஏத்திக்கிட்டே பாக்கிறேன்...அப்படி ஒரு தேடல்... அந்த தேடலை.. நம்ம இயக்குனர் எப்படி டச்சிங் டச்சிங் ஆ சொல்லி இருக்காரு தெரியுமா??!   கறுப்பு’ வோட மொத்த  ஃப்லீங்சையும் புடிச்சி இழுத்தாந்து அவரு கால்கிட்ட போடறாரு...  காலை மட்டும்... டைட்டிங் டைட்டிங் க்ளோஸபில் காட்டராரு... ..அப்ப நம்ம கண்ணுக்கு தெரியறது யாருன்னு டக்குன்னு சொல்லுங்க.. ஆங்..அவரே தான்.. இயக்குனர் மிஷ்கின்.. :) அடடா.. நம்ம அப்பாசாமிக்குள்ள எத்தனை டச்சிங் டிச்சிங் இயக்குனர்ங்க..இருக்காங்க ..அப்படியே .வாயப்பொளந்துக்கிட்டு...அடுத்த டச்சிங்..க்கு போவோம்......

நாலாவது டச் :
பேச்சிலர் ரூம் செட்டப்... ஆணியே அடிக்கமுடியாத ஒரு ரூமில், எலக்ட்ரிக் மெயின் பாக்ஸ் ஸில் கொடியை கட்டி,அதில கன்னாபின்னான்னு துணிகளை போட்டு வச்சி, ஒரு தலக்காணி கவர் போட்டு, இன்னொன்னு போடாம,  டபரா டம்ளர், டீ கடை நாயர், அவரிடம் வேல செய்யும் சின்னப்பையன் கையி, வாடிக்கா எண்ணெய் பாட்டில், தரையில் உக்காந்து தட்டற கம்பியூட்டர், மானிட்டரில் ஜோ ' னு யதார்தத்தை அங்க அங்க...இங்க இங்க நு அள்ளி தெளி தெளின்னு தெளிச்சி இருக்காரு... .....ம்ம்ம்ம்......இந்த தெளிப்பு எல்லாம் யாரை நமக்கு டச் பண்ணுது ????  ... ஆங் ...அவரே அவரே அவரே தான் இயக்குனர் மகேந்திரன்....... டச்சூஊ...

அஞ்சாவது டச் :
கேமராவும் லைட்டிங்கும் படம் முழுக்க நம்ம கூடவே விடாது கறுப்பாட்டுமே வருது... என்ன மா வளச்சி வளச்சி, மேல , கீழ , இந்தா அந்த சைட்ல, அந்தா இந்த சைட்ல, நடு நடுவுல என்னா ஜூமிங்கு.. அப்புறம்... லாங் ஷாட்டு.. . டைட்டு க்ளோசப்பூ... கைய தனியா,  காலத்தனியா.. மூக்கை தனியா.ன்னு,  .அட மீசைய ஒருத்தர் சீவுவாரு ...  பெல்ட்டு மாட்டறாரு.. . கிராமத்து சீன் ல ...  இந்த கோடியில நின்னு ஒரு ஷாட்...  டீக்கடை நாயரை கூப்பிடற காட்சியில சைட் ல வர லைட்டிங்கு..... ராத்திரி எஃபெக்ட் ப்ர்ஃவெக்ஷன் நு எங்க எல்லாம் கேமரா பேசனுமோ அங்க எல்லாம் கண்டிப்பா பேசல..ங்க ஆனா............ பாட்டா பாடி இருக்கு.....  இது யார் டச்சுன்னு கேட்டீங்க பிச்சிப்புடுவேன் பிச்சி.. .. பிசி ஸ்ரீராமையும் பாலுமகேந்திராவையும் கலந்துக்கட்டி சும்மா சூப்பரா டச்சி இருக்காரு......

ஆறாவது டச் :
இது தாங்க இந்த படத்துலியே சூப்பர் டூப்பர் காட்சி.....  மாஸ்டர் சூர்யா னு ஒரு அப்பாடக்கர்...  இவரு . ஒரே ஷாட் ல இயக்குனர் சொன்னதை பேசி நடிச்சி இருக்காராம்.....அட நம்பவே முடியல...  இவரு தாங்க படத்தை ச்சும்மா கும்முனு தூக்கி நிறுத்தறாரு.... இவரையும் ஆள்காட்டி விரலை காட்டவச்சிட்டாரு நம்ம இயக்குனர்... இந்த பயப்புள்ள இப்பவே இம்புட்டு ஸ்டைலா இருக்கே.. வருங்காலத்துல எப்படி இருக்குமோஒ? (#லைட்டா பொறாமை.! சரி வுடுங்க தனியா கவனிச்சிக்கலாம்) ...நம்ம இயக்குனர்  இப்படி ஒரே ஒரு காட்சியில் மொத்த படத்தின் க்ளாப்ஸையும் வாங்கிக்கிட்டு போறதால...இயக்குனர் பாக்கியராஜ் ‘ஐ டக்குன்னு நினைவுக்கு கொண்டு வந்து டச்சு டச்சுன்னு டச்சராரு... . ..

ஏழாவது டச்.:
...  வவாச வின் போர்வாள்(ல்)... பவர் வாள்(ல்) எவர் கிரீன் கச்சேரி தேவ் தான் வசனகர்த்தா.. ..........னு...... டைட்டில் ல சொல்றாங்க.. ம்ம்ம்... ஸ்டெடியா, க்ளாசிக்கா .. தெரிஞ்சாலும் நடு நடுவில் ரேண்டி பேசற வசனங்கள் சிலதில் பஞ்ச்சிங் பஞ்சிங்...”தண்ணி அடிக்கும் போது பேசற வசனம்.... ..  குளக்கரையில் பேசும் வசனம் நு சிலது எல்லாம் டச்சிங் டச்சிங்.. . தேவ் அண்ணாச்சியின் மைக் பிடிச்சா நிறுத்தாத பேச்சு தெரிஞ்சதாலோ என்னமோ... வசனாகர்த்தாவின் கைகள் ரொம்பவும் இறுக்கமாக கட்டப்பட்டு விட்டதோ ????????? அப்படீங்கறா சந்தேகம் எழாமல் இல்லை. அப்பாடக்கர் இயக்குனர் "ஆள்காட்டி விரல் அப்பாசாமி" தான் விளக்கம் அளிக்கோனும்...

எட்டாவது டச் :
மியூஜிக்... ஆரம்பமே அசத்தல்... கொஞ்சம் நடுவிலே டவுனு... திரும்ப.. கொஞ்சம் ஏத்தம்.. திரும்ப கொஞ்சம் டவுனு.. மொத்தத்தில்... பல இடங்களில் ஏத்தம்.. சில இடங்களில் சரிவு.. நடு நடுவுல  ச்சிசுவேசன் சாங்கு.போட்டு இருக்காரே ஆகாகஹாக..அதுல தான்  டச்சிங் டச்சிங்கு.. மியூஜிக் க்கும் இயக்குனரே போல...  அதனால் அதுக்கும் ஒரு டச்சிங் சேர்த்து மொத்தம் 3 டச்சிங் கொடுக்கலாம்..... எக்கச்சக்க மியூஜிக் இயக்கனருங்க வந்துட்டாங்க..அதனால இவரை இப்பத்திக்கு தேவா வோட புள்ள ஒருத்தர் இருப்பாரே அவரோட டச்சலாம்... :))) ( அணிலு இதுக்காக மட்டுமே இயக்குனர் இந்தியா வரும்போது இருக்குடீஈஈ)

எட்டாவது டச் :
இது குறும்படம் நு சொல்ற நெடும் படமாக இருந்தாலும்... ஓவராத்தான் ஒரு வருசமா உழைச்சி இருக்காங்க..  ரேண்டி'னு ஒருத்தர் வராரு... அடடா... அடா அடா ஆ படம் முழுக்க இவரோட நடிப்பூ... ஃப்பூ னு ஊதி தள்ளி இருக்காரு..... குடுத்த காசுக்கு மேலாள "நான் இருக்கேன்" நான் இருக்கேன்னு" ...கூவி கூவி நடிச்சி இருக்காரு...அடுத்து 'எட்டாம் அறிவு' னு ஒரு படம் எடுத்தா இவரைத்தான் ஹூரோவா ப்போட நானு ரெக்கமண்டு செய்வேன்... (என்ன கொஞ்சம் கிட்டக்க வந்து கையை நீட்டி பேசறப்போ, யோவ் இனிமே நீ கைய நீட்டின... கடிச்சி துப்பிடுவேன்.. நு சொல்லனும் போல மனசுக்குள்ள தோணிச்சி.. இதையெல்லாம் வெளியில சொல்ல முடியுமா சொல்லுங்க..) அப்புறம் கறுப்பு.....  வவாச த்து சிங்கம் ஒன்னு மூஞ்சி அச்சு அசலா இதே மாதிரி இருக்கும்..அதுவும் இப்ப இதே மாதிரி தாடி மீசை வச்சிக்கிட்டு சுத்துது...அது யார்னு சங்கத்து சிங்கங்களே மூஞ்சிய பாத்து பாத்து கடிச்சிக்கட்டும்... இவரு.. = நேச்சுரல்  நல்லாவே நடிச்சி இருக்காரு.. அப்புறம் நம்ம லிட்டில் அப்பாடக்கர் சூர்யா..  .. சொல்லனுமா என்ன? டச்சோ டச்சூஊ....

ஒன்பதாவது டச் :
இதுல சில ப்ளஸ் சஸ், கொஞ்சம் மைனஸ் சஸ்ஸ டச்சலாம்...  . ஒரு காட்சி நடக்கும் போது..சைட்ல பொட்டிப்போட்டு பின்னாடி நடப்பதை காட்டியது.. ரெசியூம் திருத்துவது, கூகுல் சர்ச் பண்றது.... மொபைல் ரிங் ஆகும் சீனு, பெல்ட் போடும் சீனு, (அது யாரு சீனு நு கேட்டா தலை மேல நறுக் குன்னு கொட்டுவேன்...) தலையில புத்தகத்தை கவுத்துப்போட்டு கையை அசைக்கும் சீனு, சூர்யாவின் நேம் போர்ட்... என ....சில காட்சிகள் சபாஷ்.. போட்டு நம்மை நிசமாவே டச்சுகிறது

படிக்கட் சீன்.. அப்பாடக்கரு... அப்பாடக்கர் வேல பார்த்து இருப்பது தெரியது..... டப்பிங் சில இடங்களில் சோம்பேரியா பின்னாடி வருது... இன்ட்ரவியூ போகும் சீனில் பின்னால் அமெரிக்க வண்டிகள், ரூம்களில் அமெரிக்க வாசனை னு லைட்டா அமெரிக்க மைனஸ் டச்சிங்ஸ் இருக்கு.. அதிகமாக இல்லாமல் இருக்க முயற்சித்த இயக்கனரின் திறமை டச்சிங் டச்சிங் ..

10 ஆவது டச் :
வேற என்னவா இருக்கும்... சொந்த புராணம் தான்... ஒரு வழியா அப்பாடக்கர் விமர்சனத்தை எழுதியாச்சி...  இனி... நானும் ஒரு வலையுலக விமர்சகர்..னு பேர் வாங்கிடுவேன்.. எளக்கியவாதி, முற்போக்கு, பிற்போக்குவாதி முக்கியவியாதி, முனுகியவியாதி ன்னு ஏதோ ஒரு பட்டம் எனக்கு கொடுக்கப்படும்னு நினைச்சாவே.... டச் டச் டச் டச் சிங்கா தான் இருக்கு....... அதுக்காகவே படம் எடுத்த இயக்குனர் ”ஆள்காட்டி விரல் அப்பாசாமி அப்பாடக்கர் - க்கு ஒரு கும்பிடு போட்டுக்கிட்டு எஸ் ஆகறேன்.... .

இதே போல நீங்களும் வந்து அவரை டச்சிட்டு மட்டும் போவாதீங்க.... நல்லா கொட்டி, தட்டி , திட்டிட்டும் போங்க.. ஹி ஹி..அப்பத்தானே எனக்கு பொழுது ப்போகும்...

இப்படிக்கு வலையுலக விமர்சகர் வரிசையில் இடம்பிடிக்க தவியா தவிக்கும்  உங்களின் -

7aam Arivu was one of the most anticipated movies of the year, directed by A.R.Murugadoss.

By

Naveen

Kavitha;s Note : OMG ... This is the first Review & Writeup from Naveen in my blog !  I am so excited to post this. I felt that he could write well & now guess he proved.   Wish You All The Very Best Baby ! I Love You !

ஆன்சைட்’க்கு ஒரு மாசமோ,  இரண்டு மாசமோ  இல்ல ஒரு வருசம்னே வச்சிக்கோங்களேன், அமெரிக்கா போவாங்க. ஆனா வந்தப்பிறகு இவங்க பண்ற அலும்பு இருக்கே. இதுல அங்கவே செட்டில் ஆகிற நம்ம மக்கள் போடற சீன் இருக்கே ஸ்ஸ்யப்பா முடியாது.

* ஏதோ 3-4 வருஷத்துக்கு ஒரு தரம் வாராங்களே, நம்ம சொந்தமாச்சே, நமக்கு இருக்க வேலைகளுக்கு நடுவில்  இப்ப பார்க்காட்டா  இதுக்கு அப்புறம் எப்ப பார்க்க முடியுமோன்னு, இவங்களை அதுவும் சென்னை ட்ராஃபிக்ல அடி உதை குத்து எல்லாம் வாங்கி பார்க்கப்போனால்.. என்னமோ இவங்கக்கிட்ட நாம் ஒன்னுமே இல்லாம பிச்ச எடுக்க வந்த ரேஞ்சிக்கு பேச ஆரம்பிப்பாங்க... ”கவிதா , வரும் போது நிறைய க்கொண்டு வந்தேன்.. ஆனா பாரு நீ வரத்துக்குள்ள எல்லாம் காலியா போச்சி, அடுத்த முறை வரும் போது எடுத்துக்கிட்டு வரேன்”

இல்ல நாங்க கேட்டோமா? கேக்காமயே ஏன் இந்த பில்டப்பூ?   என்னமோ இவங்க கொண்டு வந்து கொடுக்கற 4 ரூ சோப்பும், 10 ரூ செண்டும் இல்லாம நம்ம வாழ்க்கையை ஓட்டவே முடியாதுப்பாரு...?!  தெரியாமத்தான் கேக்கறேன்.. நீங்க எல்லாம் அமெரிக்கா போயிட்டா இந்தியாவே பிச்சை எடுக்குதுன்னு நினைச்சிக்குவீங்களா?

* அமெரிக்கா போயிட்டு வந்தாவே பீட்டரே தனி பீட்டர்த்தான்.. . இங்க இருக்கவரைக்கும் தெருவை ரோடு ந்னு சொல்றவங்க அங்கப்போயிட்டு வந்தா பார்க்கனுமே.. “லேன்” ந்னு சொல்லுவாங்க..இந்த ஊர்ல எங்க "லேன்" இருக்கு?  இது பரவாயில்லை,   வார்த்தைக்கு வார்த்த பிரிஃபிக்ஸ் ஆக "ஆசம்...ஆசம்" ன்னு சேர்த்துக்கிட்டு படம் காட்டுவாங்கு... பாருங்க..

அவங்க "ஆசம்" ன்னு சொல்லும் போது.. "ச்சீ.... நீங்க ரொம்ப "மோசம்" ன்னு   காது "சோசம்" ஆகிற அளவு விளாசனும் போல இருக்கும்......... 

* அடுத்து, பார்க்கும் எல்லாத்தையும் அமெரிக்காவோட ஒப்பிட்டு பேசுவாங்க.. பாருங்க. .அப்படியே கொமட்டுலேயே குத்தனும் போல இருக்கும். ! அங்க எல்லாம் இப்படி இல்ல.. ஏன் இந்தியா இன்னும் அப்படியே இருக்கு... .நான் போனப்ப இருந்ததை விட ரொம்ப மோசமா இருக்கு.. ஏன் இப்படி எச்சி த்துப்பறாங்க.. ஏன் இப்படி குப்பை கொட்டறாங்க.. ஹோ...... நோ பவர்.....அங்க எல்லாம் சான்ஸே இல்லத்தெரியுமா........ கொசு கடிச்சி ப்பாரு. முகமெல்லாம் எபப்டி இருக்குன்னு ?! யூநோ.. .அங்கெல்லாம் இன்ஸெக்ட்ஸே ஃப்ரீ... ந்னு கொடுக்கற பில்டப் இருக்கே..

ம்ம்ம் அப்புறம் ???!  உங்க பரம்பரையே அமெரிக்கா அதிபராவே இருந்தவங்களா... ? சொல்லவே இல்ல? !


* ஆண்களை விடுங்க..இந்த பொண்ணுங்க போனால், தலை அலங்காரம் முதல்ல மாறும். பின்னலோ, குதிரைவாலோ போயி எப்பவும் ஃப்ரி ஹேர் தான். அப்புறம் உடைகள் மேல கொஞ்சம் குறையும், கீழக்கொஞ்சம் ஏறும். கேட்டா எங்க பரம்பரையில் இப்படித்தான் நாங்க ட்ரஸ் செய்வோம்னு ரேஞ்சுக்கு சீன் போடுவாங்க.

இங்க முகத்தில் எண்ணெய் வடிய அருக்காணி சடைப்போட்டுக்கிட்டு மூக்கு ஒழிகினது எல்லாம் மறந்தே போச்சா அம்மணிங்களா?.

* அடுத்து கடன், ஒரு வேள வெளிநாட்டில் இருந்து வரவங்கள குறிவைத்தே எல்லோரும் பணம் கேட்பாங்களானு தெரியல..நாம சாதாரணமாக பேசிக்கிட்டு இருக்கும் போதே அவங்களோட சொத்துக்கணக்கு எல்லாம் சொல்லுவாங்க. அமெரிக்காவில் இருந்தாலும் நான் பிச்சைக்காரன் ரேஞ்சிக்கு சொல்லி, நாம அவங்கக்கிட்ட பணம் கேட்காத அளவு நம்மை மனதளவில் தயார்படுத்துவாங்க..  எல்லா பில்டப் பும் முடிஞ்சி, "உனக்கு எதாது ஹெல்ப் வேணும்னா என்னைய கேளூஊஊ கண்டிப்பா செய்வேன்னு "  சொல்லி முடிப்பாங்க.

அது எப்படிங்க? இதெல்லாம் அமெரிக்கா போனா தானா வருமா.?. இல்ல அங்க ஏதாச்சும் இதுக்குன்னு தனியா க்ளாஸ் நடத்தறாங்களா??

*அடுத்து புள்ளைங்கக்கிட்ட தமிழ்ல பேசவே மாட்டாங்க. நம்மக்கிட்ட தமிழ்ல பேசுவாங்க..நடுவுல புள்ளைங்க வந்தா அவங்கக்கிட்ட ஒரே பீட்டர் தான். ஏன்ப்பா தமிழ் சொல்லி த்தரலியான்னு கேட்டா.. கொன்ச் கொன்ச் த்ரியும்.. ஆனா இங்கிலீஷ் நா ஈசியா புரிஞ்சிக்குவாங்க..அதனால் இங்கிலீஷ்லியே பேசிடுவோம் நு சொல்லுவாங்க. புள்ளைங்க நம்ம என்னவோ வேற்று கிரகத்து ஆட்களை பார்ப்பது போல மேலும் கீழும் பார்க்கும். சரி நாமும் குழந்தைங்கக்கிட்ட பேசி வைப்போம்னு.. அதான் தமிழ் தெரியாதே... Hai I am your Chitthi / Athai.... means..your mom;s younger sister/ your dad's younger sister" னு சொன்னாப்போதும்.. ஒரு மாதிரி வினோதமாக ”ஹாய்...சித்தி../அத்த....  இட்ஸ் கிரேட்.. டு சி யூ.. ஹே.. யூ கேரியான்.. மீத் யூ லேத்தர்.. ” ந்னு நாலு வார்த்தைக்கு மேல பேசமுடியாமல் ஓடி போயிடுவாங்க.  

சொந்தக்காரங்க வருவாங்க. .எல்லாம் பக்கி பனாதிங்க.. .அதுங்க க்கிட்ட நின்னு பேசாத ன்னு சொல்லியே கூட்டுட்டு வருவாங்களோ?

* அடுத்து டைம் ஸோன் பிரச்சனை. வந்து ஒரு 1 வாரத்திலிருந்து 10 நாளாவது, இவங்க அர்த்த ராத்திரியில் எழுந்து நடமாடுவாங்க. டிவி ய வச்சிக்கிட்டு பார்க்கிறது... கண்ட நேரத்தில் சாப்பிடறதுன்னு ஒரு மார்க்கமாவே இருப்பாங்க... .தனியா இருக்காங்களேன்னு பாவம் பார்த்து நாமும் கூட சேர்ந்து முழிச்சிக்கிட்டு உட்கார்ந்து இருந்தா............ சரி செய்யறோமேன்னு இல்லாம.. அமெரிக்கா மொக்கைய ஆரம்பிச்சி ... ராத்திரி பொழுதையும் நிம்மதியா விட்டுவைக்க மாட்டாங்க..

இங்க இருக்க கொசுத்தொல்லை இல்லாம அமெரிக்காவிலிருந்த வந்த கொசு ..இங்க இருக்கறதையாச்சும். அடிச்சே கொல்லலாம்..ஆனா இதுங்கல... ?! 

"ஓ...அதான் மேட்டரா.. ஹே பொண்ணு எப்படிடா இருக்கா...? "

"ம்ம் போட்டோ இருக்கு பாக்கறியா? "

"என்ன கேக்கற....எடுடா முதல்ல... "

ஓடி போயி, அவனுடைய டெஸ்க்கிலிருந்து ஒரு போட்டோவை எடுத்து வந்து "யார் ன்னு சொல்லு பாக்கலாம்".  என்று சிரித்தான்.

அது ஒரு குரூப் போட்டோ, ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் நடிவில்,  தாவணி போட்ட இரண்டு பெண்கள் இருந்தனர். ஒரு பெண் அழகாக லட்சணமாக இருந்தாள், மற்றவள் ரொம்பவே சுமார் ரகம், கொஞ்சம் குண்டு, கண்ணாடி போட்டு இருந்தாள். நான் அந்த அழகான பெண்ணை காட்டி "இவள் தானே ?" என்றேன்.

சிரித்துக்கொண்டே "நினைச்சேன் நீ அவளை தான் சொல்லுவேன். .அவ இல்ல. .பக்கத்துல இருக்கு இல்ல கண்ணாடி அது தான்.."

சட்டென்று மறைக்க முடியாத முக வாட்டத்தோடு . "ஏன்ன் இப்படி? நிஜமாவே இவளையா பிடிச்சி இருக்கு...?

"ம்ம்.. அவ ரொம்ப நல்ல பொண்ணு அனுஷ்...  அவள கல்யாணத்தில் தான் முதல்ல பாத்தேன்...உனக்கு தான் தெரியுமே எங்க வீட்டு கல்யாணம் எல்லாம் மூணு நாள் நடக்கும். அவள கவனிச்சிட்டே இருந்தேன்.  ரொம்ப இன்னசன்ட்.. அவள கூப்பிட்டு "அங்க பாரு வெள்ளை காக்கா பறக்குது ன்னு சொல்லி பார்... அவளும் ஓடி வந்து எங்க எங்க ன்னு பார்ப்பா" அதான் எனக்கு அவக்கிட்ட பிடிச்சி இருந்தது...அவ்ளோ குழந்தைத்தனம் வெகுளித்தனம் அவ கிட்ட இருக்கு..... ரொம்ப யோசிச்சி அவ தான் என் வாழ்க்கை ன்னு முடிவு செய்துட்டேன்.

"சொல்லிட்டியா? "

"சொல்லிட்டேன் ... ஆனா ரொம்ப பயப்படறா...  பதில் எதுவும் சொல்லல... அவ சொல்லாட்டி பரவாயில்ல. .அவ எனக்கு தான், அதை நான் முடிவு பண்ணிட்டேன்..  போக போக சரின்னு சொல்லிடுவா...... குழந்தை அவளுக்கு என்ன தெரியும்.."

"டேய்... உனக்கே ஓவரா இல்ல.. குழந்தைய போய் லவ் பண்றேன் னு சொல்ற... "

திரும்பவும் வாய்விட்டு சிரித்தான். "மனசால அவ குழந்தை ன்னு சொன்னேன்.... " சரி உனக்கு பிடிச்சி இருக்கா...? "

"அது எப்படிடா மனசாட்சியே இல்லாம இப்படி எல்லாம் கேள்வி கேக்கனும்னு உனக்கு தோணுது...என்னைய பாத்தா கேனச்சி மாதிரியே இருக்கா உனக்கு???.. கேக்கறான் பாரு கேள்வி..  ...அது சரி என்ன படிச்சி இருக்கா?"

"ப்ளஸ் 2....."

"என்னது ப்ள்ஸ் 2 வா?  ஏண்டா.. இது எல்லாம் வேலைக்கு ஆகுமா.. ரொம்ப சின்ன பொண்ணு.. அவ எப்ப படிச்சி முடிச்சி. . உன்னைவிட ரொம்ப சின்னவ டா..."

"ஆமா 7 வருஷம்... "

"தெரிஞ்சுமா?"

"என்னவோ அவ என் மனசுல பதிஞ்சிட்டா... எத்தன வருஷம் னாலும் காத்திருக்கறதுன்னு முடிவு பண்ணிட்டேன்..."

"என்னமோ போ... பொண்ணும் சுமார் தான்.......சிவா நல்லா யோசிச்சிக்கோ...... சரி நம்ம மக்க கிட்ட சொல்லிடவா? "

வாய்விட்டு சிரித்தான். ."சொல்லாமலா இருக்க போற... உன் கிட்ட சொன்னா பிபிஸி கிட்ட சொன்ன மாதிரியாச்சே...  "

"ஹோ..நான் பிபிசி யா..போடா..யூஸ்லஸ்.. நான் போறேன்..நீயே சொல்லிக்கோ....."

"ஏய்ய் ஏய்ய்...ஏய்...நில்லு.... " கையை பிடித்து இழுத்தான்... "இப்படி போனா எப்படி..?  நீதான் எனக்கு எல்லாம்........உன்னைவிட்டா எனக்கு யார் ஹெல்ப் பண்ணுவாங்க சொல்லு....."

"என்ன...நாய் வால் ஆட்டுது..?"

"ஆமா அனுஷ்.. அவங்க வீட்டுல ரொம்ப ஸ்ட்ரிக்ட்...  பசங்க எல்லாம் போன் செய்து அத்தன ஈசியா பேசமுடியாது.... நீதான் போன் செய்து அவள கூப்பிட்டு என் கூட பேசவைக்கனும்.. ...

"ஆஹா.. ராசா... இதை தான் கண்ணாடி முன்ன நின்னு இத்தனநாளா யோசிச்சிக்கிட்டு இருந்தியா...? அடேய்.... என் ஆருயிர் தோழர்களா எல்லாரும் இங்க  வாங்க. .அண்ணன் ஏதோ மேட்டர் சொல்றாரு.....  வந்து கேளுங்க......,   சிவா... எல்லாரும் ஒக்கே சொன்னா தான் செய்வேன். .இப்பவே சொல்லிட்டேன்... .எனக்கும் காதலுக்கும் ரொம்ப தூரம்.. இதெல்லாம் எனக்கு சரிப்பட்டு வராது......"
***********

நாங்கள் மொத்தம் எட்டு பேர், நான் மட்டுமே பெண்.. ஆனால் அந்த வித்தியாசம் இதுவரை எங்களிடம் வந்ததில்லை. எப்போதும் எங்கேயும் ஒன்றாகவே இருப்போம். இதில் ஒருவன் தான் சிவா. மற்றவர்கள் ராம், கணேஷ், ஆர்கே, ரகு, பட்டாபி, குமரன். எல்லோரும் நெருங்கிய நண்பர்கள் என்றாலுமே மற்றவர்களை விட ராம், சிவா, மற்றும் கணேஷ் ரொம்பவும் நெருக்கமானவர்கள்.

எங்களுக்குள் ஒளிவு மறைவு இல்லை... எப்போதும் சிரிப்பும் கூத்தும் பாட்டும் என்று அலுவலகத்தில் வேலை செய்கிறோம் என்ற எண்ணமே இல்லாமல் ரொம்ப ஜாலியாக இருப்போம்..... ..

குமரன், ஆர்கே தவிர வேறு யாரும் பெண்களை பற்றி அதிகம் பேசுபவர்களாக இருக்க மாட்டார்கள். இவர்கள் இருவரும் எந்த நேரமும் பெண் தோழிகளை பற்றியும் அவர்களுடன் ஊர் சுற்றிய கதை, சைட் அடிச்ச கதை என்று பேசி க்கொண்டே இருப்பார்கள், இதில் ஆர்கே.. குமரனை விட ரொம்பவே அதிகம்.. காதலர்கள் தினத்தில் ஆர்கே அலுவலகமே வரமாட்டான்.. ஒன்றா இரண்டா.. சீக்கிரம் முடித்துவிட்டு வர... அந்த நாள் முழுதும் பெண்களுடனேயே கழிப்பான். அடுத்த நாள் வந்தால் , என்னை தவிர மற்ற எல்லோரும்.. "மச்சி. .இங்க வாடா உன்னை ஒரு தரம் கட்டி பிடிச்சிக்கிறோம்.. அப்படியாது எங்க ஆசையை தீத்துக்கறோம் ன்னு லைன் கட்டி கட்டிப்பிடிச்சி.. அவனின் காதலர் தினத்தை இவர்களும் கொண்டாடி மகிழ்வார்கள்..

எல்லாவற்றிக்கும் நடுவே சிவா'வின் காதல் தான் எங்கள் அனைவருக்குமே முதல் காதல். எல்லோருமே சந்தோஷமாக இருந்தோம், அவன் காதலை அவனுடன் சேர்ந்து நாங்களும் ரசிக்க ஆரம்பித்திருந்தோம். அவனுக்காக போன் செய்ய நானே நியமிக்க பட்டேன். 

ஆயிற்று.. போன் செய்ய ஆரம்பித்து, குந்தவை'வின் தோழி ன்னு அவங்க அம்மா க்கிட்ட அறிமுகம் செய்துக்கிட்டு ஃபோன் கை மாறியவுடன் சிவாவிடம் கொடுத்துவிட்டு அவன் பேசுவதை பார்த்து ரசிப்பது எங்கள் அனைவருக்கும் வாடிக்கையாகி விட்டது..

காதலிக்கறதே பிடிக்காது என்று இருந்த எனக்கு. .சிவாவின் காதல் கதை கேட்கவே நேரம் போதாமல் போனது. எந்த நேரம் பாத்தாலும் அனுஷ் வாயேன். .இன்னைக்கு அவ என்ன சொன்னா தெரியுமா.. .ன்னு ஆரம்பித்தால்.. என் காதில் ரத்தம் வரும் வரை பேசிக்கிட்டே இருப்பான்.. ..கேட்டு கேட்டு  குந்தவை என் மனதிலும் ஆழ பதிந்துவிட்டாள்.. ஒரு சின்ன குழந்தையாக.....

அடுத்த வந்த மாதத்தில் ஒரு நாள் தஞ்சாவூர் சென்று வந்தான்.  வந்ததிலிருந்து அலுவலகத்தில் வேலை பளு காரணமாக யாருமே ஒழுங்காக பேசிக்கொள்ள முடியவில்லை...  மாலை வீட்டிற்கு கிளம்பும் முன்... அனுஷ் நில்லு.. உன் கிட்ட பேசனும் னு சொல்லி, அலுவலகத்தில் வெளியே இருந்த தோட்டத்திற்கு கூட்டி சென்றான்...  யாரும் இல்லாத ஒரு ஓரம்....நேரம் ஆகிறது என்பதை பொருட்படுத்தாமல் , கையை பிடித்து இழுத்து புல் தரையில் அமர வைத்தான்.

"பொண்ணுங்ககிட்ட இப்படி தனியா உட்காந்து... தொட்டு.. தடவி பேசறது எல்லாம் ஒரு சுகம் இல்ல அனுஷ்..."

"ஹான்...செருப்பு........ வந்த விஷயத்தை சொல்லு..".

"நீ கோவப்பட்டா ரொம்ப அழகா இருக்க அனுஷ்.."

"அடச்சீ... டைம் ஆச்சுடா. .சொல்ல வந்தத சொல்லு...போனும்..."

"ஐ லவ் யூ அனுஷ்..."

"நான் கிளம்பறேன்.. ஆளவிடு.......... .."

"சரி சரி.. கூல் கூல்..ச்சும்மா...... .... இந்த தரம்.. அவள பாத்தப்ப... தனியா கூட்டிட்டு போயி... ரொம்ப நெருக்கமா உட்காந்து பேசினேன் அனுஷ்...."

"ம்ம்ம்..."

"அது சொல்லவே முடியாத ஒரு உணர்வு....... அவளோட நெருக்கும்... பார்வை, மூச்சு காத்து... லேசா அப்பப்ப காத்துல வந்து தொட்ட தாவணி.. .. அவ தலைய ஆட்டி பேசும் போது எல்லாம் காதுல கூடவே ஆடின ஜிமிக்கி........ அவ  உள்ளங்கைய பிடிச்சி இழுத்து வச்சி அழுத்தி பேசினது...................................................  அனுஷ்.. . பொண்ணுங்க எல்லாம் தேவதைங்க ....... அவங்களோட நெருக்கும்... நெஞ்சை உறுக்கி எடுக்குது..... என்னமோ ஒரு இனம் புரியாத சந்தோஷம்....இது வரைக்கும் கிடைக்காத சந்தோஷம்..................எப்படி சொல்றது.... அவக்கிட்ட இப்படி பேசினது... அங்கேயே அவ கூடவே எப்பவும் இருந்திடனும் போல  இருக்கு........மனசுக்கு எவ்வளவு சந்தோஷமா இருக்கு தெரியுமா....."

"...டேய் என்னடா ஆச்சி உனக்கு......இப்படி உறுகி ஓடற..........."

"உனக்கு புரியலையா அனுஷ்.... "

"...........................ம்ம்ம்... .....................புரியுது... ................................. ஆனா .லிமிட் டா இரு... அவள உண்மையா காதலிச்சா. .இந்த நெருக்கத்தை எல்லாம் அவாய்ட் பண்ணு. .சின்ன பொண்ணு.. இப்பத்தான் +2 படிக்கறா.. அவ மனசு சலன படக்கூடாது.....உன்னை மாதிரி இல்ல அவ..  படிக்கனும்.. ஸ்கூல் ஃபைனல் .. நல்லா மார்க் எடுத்தாத்தான் காலேஜ் நல்ல சீட் கிடைக்கும்..... இதை மறந்துடாத... ... சரி நான் கிளம்பவா?"

"இல்ல இரு.. " இன்னும் சொல்லனும்...

"இல்லடா.. டைம் ஆச்சி நாளைக்கு சொல்லு கேக்கறேன்.. உன் மூடு வேற ஒரு மாதிரியா இருக்கு இன்னைக்கு, உன் பக்கத்துல உக்கார எனக்கே பயம்மா இருக்குடா............."

"ஹா ஹா ஹா ......." .வாய்விட்டு சிரித்தான்.......

அடுத்தநாள்... டீ டைம்... 'அனுஷ்... நீ சொன்னத யோசிச்சேன்....நீ சொல்றது ரைட் தான்.... அவ முதல்ல நல்லா படிக்கனும்......!!"

.......................
   

திருமணம் ஆகாதப்பெண்களும் அணியக்கூடியது தான் கட்டைவிரல் மெட்டி. எத்தனைப்பேர் இதனை  பார்த்திருக்கிறார்கள் / பயன்படுத்தி இருக்கிறார்கள் என்று தெரியவில்லை. சிறு வயதில் பல வருடங்கள் வீட்டில் இருக்கும் போது மட்டும் அணிந்து இருக்கிறேன். ஆண்டு விடுமுறைகளில் முழுநாளும், விஷேஷ நாட்கள், திருமணங்கள் என இந்த மெட்டியை அணிந்துக்கொள்ள பல காரணங்கள் இருந்தன.
(படத்தை பெரிதாக்கி பார்க்கவும் )

ஆயா,  இரண்டு டிசைனில் என் கால் கட்டைவிரல் அளவிற்கு மெட்டி செய்து வைத்திருந்தார்கள். படத்தில் உள்ளது போலவே இருக்கும். தீ விபத்தில் அழிந்துவிட்டதால், வரைந்திருக்கிறேன். மேல் புறம் நடுவில் 5-6 முத்துக்கள் கொண்ட சலங்கை ஒன்று இருக்கும். கீழ்பகுதி தட்டையாக செப்பு தகட்டில் செய்து இருப்பார்கள்.  நடக்கும் போது தேய்மானம் இருக்கும் என்று சொல்லப்பட்டது. மற்ற பகுதியெல்லாம் வெள்ளியால் செய்யப்பட்டு இருக்கும். நாம் சாதாரணமாக அணியும் மெட்டியைப்போல இல்லாது, பெரியதாக கட்டைவிரல் உள்ளே போகக்கூடியதாக இருக்கும். திருமணத்தன்றும், மெட்டிவிரலில் மெட்டி வருவதற்கு முன் அதற்கு முன் விரலில் இந்த மெட்டியை அணிந்திருந்தேன். :).

இதனை எங்கள் வீட்டைத்தவிர வேறு எங்கும் பார்த்தது இல்லை. என் காலில் இருப்பதை பார்த்து அத்தை மகள் கேட்பாள், அவளுக்கு டிசைன் கம்மியாக இருப்பதை மட்டும் கொடுக்க சம்மதித்து இருக்கிறேன். வீட்டிற்கு போவதற்கு முன், கவனமாக  அதை திருப்பி வாங்காமல் அனுப்ப மாட்டேன். சில சமயம் அதற்காக அழுதும் கூட இருக்கிறாள். அவளுக்கு மேல் அடம் பிடிப்பதில் நான் 'மன்னி' என்பதால், என்னிடம் வம்பு வேண்டாம் என்று, அவளை சமாதானம் செய்து, ஆயா, மெட்டியை வாங்கிவிட்டுத்தான் அனுப்புவார்கள்.

எனக்கு மிகவும் பிடித்த அல்லது என்னை கவர்ந்த வேறு சில நகைகள் நத்து'ம், புல்லாக்கு'ம். எப்போதுமே நகைகள் அணிந்துக்கொள்வதில் விருப்பம் இருந்ததில்லை. எனக்கு ஆர்வம் இல்லையென்றாலும் ஆயா அத்தனை சுலபமாக என்னை விட்டுவிடவில்லை. எனக்கு பிடிக்கிறதோ இல்லை, எந்நேரமும் ஏதோ ஒரு அலங்காரம் செய்துக்கொண்டே இருப்பார்கள். அதில் ரொம்பவே எங்க வீட்டில் கஷ்டப்படறவங்க "ஆண்டாள்" தான்.. :).  எத்தனை முறை இந்த ஆண்டாள் வேஷம் போட்டாகிவிட்டது. வீட்டில் ரெடிமேடாக ஆண்டாள் அலங்காரத்திற்கான 'பின் தலை கொண்டையும், சைட் கொண்டையும் ' இருக்கும். ஒரு பச்சக்கிளி பொம்மை வேறு!  என் திருமணத்திற்கு, முதல் நலங்கின் போதும் ஆண்டாளாக நிற்கவைத்தார்கள். பல்வேறு வயதுகளில் ஆண்டாள் வேஷம் போட்டு இருந்தாலும், திருமணத்திற்கு முன் போட்ட வேஷத்தில் ஆண்டாள் அழகாகவே இருந்தாள்.

திருமணம் வரும் வரையில், நத்து, புல்லாக்கின் மேல் எனக்கு ஆசை இருக்குமென ஆயாவிற்கே தெரியவில்லை. திருமணத்தன்று, மணப்பெண் அலங்கார நகைகளை நானே தேர்தெடுத்தேன். எதையும் இது வேண்டுமென கேட்காத நான், இந்த நகைகள் தான் வேண்டும். வேறு அணியமாட்டேன் என்று சொன்னது, ஆயாவிற்கு வியப்பளித்தது. ஆயா சொல்லிய எதையும் அணிந்துக் கொள்ளவில்லை.

சிகப்புக்கலர் கல் நகைகள் வேண்டாம் என்பதில் உறுதியாக இருந்தேன். எல்லாமே வெள்ளைக்கல் வைத்த நகைகள்.

நத்து, புல்லாக்கு  ஏன் எனக்கு பிடிக்கும் என்ற காரணம் தெரியவில்லை. எங்க வீட்டு பெண் குழந்தைகளில் நான் மட்டுமே நத்து, புல்லாக்கு வேண்டுமென கேட்டு வாங்கி ப்போட்டுக்கொண்டு மற்றவர்களை எரிச்சல் படுத்தினேன். . புல்லாக்கு சரியாக மேல் உதட்டில் மேல் வந்து விழும். பேசவும், சாப்பிடவும் நிச்சயம் கஷ்டமாக இருக்கும். குறிப்பாக திருமணத்தன்று பால் பழம் கொடுக்கும் போது, யாராவது ஒருவர். புல்லாக்கை மேல் தூக்கி பிடித்து, குடிக்க வைத்தார்கள். நகைகளை அவிழ்க்கக்கூடாது என்பதால், அது சற்று சங்கடமாகவே இருந்தது.  ஆனால் அதை அணியும் போது தனி அழகு பெண்ணின் முகத்திற்கு வருகிறதென்பதை மறுக்கமுடியாது.

இரண்டுமே திருகு அல்லாது பிரஸ்ஸிங் டைப் நகைகள். மூக்கிலிருந்து நழுவி விடாமல் இருக்க மிகவும் அழுத்திவிடுவார்கள், நிச்சயம் வலி இருக்கும். அவற்றையெல்லாம் தாண்டி அணிந்துக்கொள்ள நினைப்பது, அந்த ஒரு நாள் தவிர்த்து, அந்த நகைகள் அணிய சந்தர்ப்பம் கிடைக்காது என்பதே. !.  அதற்கு பிறகு , நத்து, புல்லாக்கு எப்பவுமே அணியவில்லை.  கட்டைவிரல் மெட்டியும் கூட....

அணில் குட்டி : இப்ப நத்து, புல்லாக்கு, வங்கி, ஒட்டியானம்னு போட்டு ப்பார்த்தேன்... ஹய்யோ... ஹய்யோஓஓஓஒ..... :))))))))))...

பீட்டர் தாத்ஸ் : One men's memory is like a box where a man should mingle his jewels with his old shoes.